"காதலிக்கும் நேரம்"

மெளனமே மொழியாய்
மனமே சம்மதமாய் ..
அவள் விழி இரண்டும்
என் நோக்கி - பின்
வெட்கத்தினில்
விண் மண் நோக்கி..
புன்னகையை உதட்டோரம் தவழ விட்டு
பூத்திருந்தால்..
என் எழில் பூங்கொடி!
இது
"காதலிக்கும் நேரம்" என்று!